اصطلاح شناسی تثلیث

اصطلاح شناسی تثلیث

 اعتقاد به تثلیث، اساس آموزه های مسیحیت را ساخته و راز نخستین شمرده می شود. مسیحیان هر کاری را با نام «پدر، پسر و روح‌القدس» آغاز می‌کنند. در آغاز خوردن و هنگام ورود به کلیسا و نماز این عبارت را می‌خوانند و اولین چیزی که می‌آموزند اعتقاد به تثلیث است.

اما اینکه تثلیث دقیقاً چیست سؤالی است که بیشتر بی جواب می ماند...

در برداشت های عمومی تصوراتی در رابطه ی تثلیث وجود دارد؛ مثلاً:

*    برخی تثلیث را جلوه خدا در سه ذات می دانند!

* برخی تثلیث را سه خدا می دانند! 

*    برخی دیگر سه حالت و سه زمان متفاوت یک فرد را برداشت می کنند!

*    برخی  خدای سه بخشی است که با هم خدای واحد را تشکیل می دهند، می دانند!

بر خلاف تصور برخی از آموزه های تثلیث، مسیحیان به سه خدا اعتقاد ندارند؛ بلکه آنها به خدای یگانه ای ایمان دارند که از سه اقنوم(شخصیت) برخوردار است: پدر و پسر و روح القدس.

 

دانشنامه ی کلیسای کاتولیک در این باره چنین می‌نویسد:

«تثلیث واحد است. ما به سه خدا اعتراف نمی کنیم، بلکه به خدای واحد در سه اقنوم. پس اقانیم تثلیث در یک الوهیت سهیم نیستند بلکه هر یک از آنها کامل خدا هستند. اقانیم ثلاثه واقعاً از هم متمایز هستند.»

Catechism of catholic church P.60.

 

فرمول تثلیث چیست؟

تثلیت عبارت است از ایمان به سه گزینه زیر:

1-  در ذات خدا سه شخص متمایز وجود دارد:

 الف) پدر، پسر نیست.

ب) پدر، روح القدس نیست.

ج) پسر، روح القدس نیست.

2– در نتیجه هر شخص کاملا خدا است!

الف) خدای پدر خدای کامل است.

 ب) خدای پسر خدای کامل است.

 ج) روح القدس خدای کامل است.

۳- اما با این حال فقط یک خدای واحدِ حقیقی وجود دارد!

 مسیحیان یک خدا را می پرستند، ولی آن خدا در درون خودش سه گانه است و سه شخص(یا تشخص) دارد.